---

__________________________________________________

Powiedz,dlaczego taki smutny dziś,
Ty,co dzień każdy uśmiechem rozjaśniasz?
Nie,nie odczuwam więcej smutku,niż
Kiedy dla Ciebie miewam jasną twarz.

Lecz smutkiem tchną czarne jak noc róże.

W sercu mym drzewko różane wyrosło różane,
I już na zawsze zburzyło mi spokój.
Łodyżi gęsto cierniem obsypane,
Wciąż wywołują udrękę i ból.

Lecz smutkiem tchną czarne jak noc róże.

I pośród nas bywają klejnoty,
Blade jak śmierć lub krwiście czerwone.
Wciąż rosną.I choć nie myślę o tym,
Drzewko w mym sercu umacnia korzenie.

Lecz smutkiem tchną czarne jak noc róże.

---

__________________________________________________

Powiedz,dlaczego taki smutny dziś,
Ty,co dzień każdy uśmiechem rozjaśniasz?
Nie,nie odczuwam więcej smutku,niż
Kiedy dla Ciebie miewam jasną twarz.

Lecz smutkiem tchną czarne jak noc róże.

W sercu mym drzewko różane wyrosło różane,
I już na zawsze zburzyło mi spokój.
Łodyżi gęsto cierniem obsypane,
Wciąż wywołują udrękę i ból.

Lecz smutkiem tchną czarne jak noc róże.

I pośród nas bywają klejnoty,
Blade jak śmierć lub krwiście czerwone.
Wciąż rosną.I choć nie myślę o tym,
Drzewko w mym sercu umacnia korzenie.

Lecz smutkiem tchną czarne jak noc róże.

---

__________________________________________________

Powiedz,dlaczego taki smutny dziś,
Ty,co dzień każdy uśmiechem rozjaśniasz?
Nie,nie odczuwam więcej smutku,niż
Kiedy dla Ciebie miewam jasną twarz.

Lecz smutkiem tchną czarne jak noc róże.

W sercu mym drzewko różane wyrosło różane,
I już na zawsze zburzyło mi spokój.
Łodyżi gęsto cierniem obsypane,
Wciąż wywołują udrękę i ból.

Lecz smutkiem tchną czarne jak noc róże.

I pośród nas bywają klejnoty,
Blade jak śmierć lub krwiście czerwone.
Wciąż rosną.I choć nie myślę o tym,
Drzewko w mym sercu umacnia korzenie.

Lecz smutkiem tchną czarne jak noc róże.